فرودگاه بین المللی دبی ،اصلی ترین فرودگاه دبی و امارات است و شلوغترین فرودگاه از حیث ترافیک مسافران بین المللی میباشد.همچنین این فرودگاه سومین فرودگاه شلوغ از نظر ترافیک مسافران و ششمین فرودگاه شلوغ از نظر محوله و بار و شلوغترین نقطه برای ایرباس A380 است.در سال ۲۰۱۵ فرودگاه دبی ۷۸ میلیون مسافر،۲٫۵۱ میلیون تن بار و ۰۳,۵۱۷۴ جابه جایی هوایی را به ثبت رساند.
فرودگاه بین المللی دبی با مساحتی بالغ بر ۲,۹۰۰ هکتار در شهرک القرهود،در ۲٫۵ مایل دریایی شرق دبی قرار دارد.فرودگاه توسط شرکت فرودگاه های دبی اداره میشود و محل فعالیت شرکت های هواپیمایی دبی،هواپیمایی امارات و فلای دبی است.قطب هواپیمایی امارات،بزرگترین قطب در خاورمیانه است.هواپیمایی امارت در حال حاضر ۶۴% رفت و آمد همه مسافران و ۵۰% پرواز های فرودگاه را انجام میدهد(همچنین،فرودگاه بین المللی دبی قطب شرکت هواپیمایی ارزان قیمت فلای دبی نیز هست که ۱۰٫۷% رفت و آمد مسافران این فرودگاه را بر عهده دارد)
با بخش اول این نوشته همراه دبی سفر باشید.
تاریخچه
حمل و نقل هوایی در دبی به جولای سال ۱۹۳۷ بازمیگردد که در آن زمان یک قرارداد هوایی برای اجاره یک پایگاه ساحلی برای هواپیماهایی که قادر به فرود بر روی سطح آب بودند(که آن زمان به آنها کشتی پرنده میگفتند) برای هواپیماهای Imperial Airways امضا شد که اجاره ی این ناو به علاوه ی نگهبان هایش ماهی ۴۰۰ روپیه بود.همچنین کشتی های پرنده Empire هم هفته ای یکبار به پرواز میکردند که تا کراچی در شرق و ساوثهمپتون انگلستان در غرب میرفتند.تا فوریه ۱۹۳۸ تعداد کشتی های پرنده به ۴ عدد رسید.
در دهه ۱۹۴۰،پرواز از دبی توسط کشتی های پرنده شرکت British Overseas Airways Corporation انجام میشد که بر روی یک خط نعل شکلی از آفریقای جنوبی و خلیج فارس تا سیدنی پرواز میکردند.
بنیان
فرودگاه بین المللی دبی به عنوان فرودگاه اصلی دبی و شلوغترین فرودگاه در منطقه با آینده نگری کامل،بدون نیاز به تغییر مکان یا ساخت یک فرودگاه دیگر برای زمانی که تعداد مسافرین بیشتر شد،ساخته شد.منطقه ای نزدیک به دبی برای ساخت فرودگاه انتخاب شد تا به مسافران شهر دبی خدمت رسانی کند ولازم نباشد تا مسافران به فرودگاه شلوغ بین المللی شارجه بروند.مکان اصلی برنامه ریزی شده جبل علی بود.
طرح اصلی فرودگاه موجود شامل دو ترمینال و یک باند با ۲ فاز و زیرساخت هایی برای ساخت ۲ ترمینال دیگر برای مسافران بود.فاز ۱ شامل ساخت اولین ترمینال مسافران،اولین باند،۷۰ جای پارک برای هواپیما،پشتیبانی از امکانات مختلف مانند یک قلاب برای تعمیرات و سرویسکاری،اولین ایستگاه آتشنشانی،کارگاه ها و دفاتر مسئولان،یک مجتمع حمل و نقل هوایی،۲ساختمان محموله و بار،آشپزخانه و یک برج مراقبت ۸۷متری،بود.ساخت فاز ۲ بلافاصله بعد از اتمام ساخت فاز اول شروع میشود که شامل یک باند دیگر،۵۰ جای پارک دیگر برای هواپیماها،ایستگاه آتشنشانی دوم و سومین ساختمان مربوط به محموله و بارها.
فاز سوم شامل ساخت یک ترمینال جدید و اضافه کردن ۶۰ جای پارک دیگر به علاوه ی امکانات جدید برای تعمیرات و سرویسکاری هواپیما ها است.در اوایل دهه ۲۰۰۰ یک طراحی اصلی جدید ارائه شد که شروعی برای توسعه ی فرودگاه فعلی و زیرساخت های ترمینال بود.
Paul Griffiths رئیس فرودگاه دبی در مصاحبه اش با مجله Vision به برنامه هایی برای ساخت زیرساخت هایی به منظور توسعه شرکت هواپیمایی Emirates و افزایش بودجه Flydubai و پیشرفت در رتبه بندی هواپیمایی جهانی اشاره کرد.
عمارت VIP آل مجلس و ترمینال پرواز های خاص دبی
عمارت VIP آل مجلس،بطور اختصاصی برای برای Dubai Royal Air Wing ساخته شد و در ۱ ژوئیه ۲۰۰۸ افتتاح شد.کل فضای این بخش ۳,۴۰۰ متر مربع است که شامل Royal Majlis و یک مزرعه آنتن است.همچنین دارای ۸ جرثقیل مخصوص هواپیما با فضایی ۶۹,۵۹۸ متر مربعی و جرثقیل هایی مخصوص بوئینگ ۷۴۷s و ایرباس A380 است و یک سالن خدمات VIP است.در سال ۲۰۱۰،۴۷,۲۱۳ مسافر و در سال ۲۰۰۹ ۴۳,۹۶۸ مسافر از این امکانات استفاده کردند.
سرویس های خاص پرواز(EFS) مخصوص مسافران رده بالا یا بسیار مهم است.این ترمینال بزرگترین ترمینال بیزینسی هوایی در خاورمیانه است.این ترمینال در منطقه آزاد فرودگاه دبی،نزدیک ترمینال ۲ بین المللی دبی قرار گرفته است.این ترمینال مخصوص پرواز های خصوصی و خاص است.خطوط هوایی که از این ترمینال استفاده میکنند باید حتما سالن استراحت داشته باشند.در سال ۲۰۱۰ این ترمینال ۷۸۸۹ پرواز و ۲۵۱۷۷ مسافر داشته است.
خود مرکز نزدیک ترمینال ۲ است و شامل یک ساختمان ۲ طبقه ۵,۵۵۰ مترمربعی،یک پارکینگ هواپیما با مساحت ۳,۷۰۰ متر مربع و یک پارکینگ اتومبیل است.همچنین این مرکز دارای بخش های مهاجرت و گمرک مربوط به خودش ،فری شاپ،یک مرکز تجاری و کنفرانس مجهز،هشت سالن استراحت لوکس و لیموزین برای جابه جایی بین ترمینال و هواپیما است.پارکینگ هواپیما میتواند ۲۲ جت خصوصی کوچک،بین ۸ تا ۱۲ جت متوسط و یا ۴ جت بزرگ مثل جت بیزینسی بوئینگ،بوئینگ ۲۲۷ یا ایرابس A319 را در خود جای دهد.
ترمینال ها
فرودگاه بین المللی دبی چهار ترمینال دارد.ترمینال ۱ دارای یک سالن انتظار است،ترمینال ۲ از دو ساختمال اصلی دیگر جدا شده است و ترمینال ۳ به دو سالن انتظار تقسیم شده است.ترمینال محموله ها و بارها قادر به اداره ۳ میلیون تن بار در سال است و یک ترمینال پروازهای عمومی هم نزدیک این ترمینال است.در اوایل سال ۲۰۱۶،چهارمین سالن انتظار باز خواهد شد و همه ی خطوط هوایی که فعلا در سالن انتظار ۳ هستند،ازین پس از سالن ۴ فعالیت میکنند.بنابراین،سالن های انتظار ۱،۲و۳ بخشی از ترمینال ۳ میشوند و سالن انتظار ۴ بخشی از ترمینال ۱٫
ترمینال های مسافران
فرودگاه دبی دارای ۳ ترمینال برای مسافران است.ترمینال های ۱ و۳ بطور مستقیم به یک سالن ترانزیت مشترک متصل هستند،که در آن مسافران قادر هستند بطور آزادانه در ترمینال ها رفت و آمد کنند و بدون اینکه نیاز باشد تا از بخش محاجرت عبور کنند.ترمینال ۲ در قسمت دیگر فرودگاه است.برای مسافران ترانزیتی،وسایلی برای حمل و نقل بین ترمینال ها وجود دارد که فاصله بین ترمینال ۱ تا ۲ را در ۲۰ دقیقه و ترمینال ۱ تا ۳ را در ۳۰ دقیقه میپیمایند.مسافران ترمینال ۳ که باید به سالن انتظار A بروند و همچنین بقیه مسافران ترمینال میتوانند از یک جابه جا کننده اتوماتیک استفاده کنند.در سال ۲۰۱۶ وقتی سالن انتظار D تکمیل شد،مسافران باید از یک جابه جا کننده اتوماتیک دیگر برای رفتن به سالن انتظار D از ترمینال ۱ استفاده کنند.
ترمینال پرواز های مخصوص که در کنار ترمینال ۲ قرار گرفته است، دارای امکانات خاصی برای مسافران خاص است.
هر ۳ ترمینال مسافران در این فرودگاه قابلیت مدیریت حدود ۸۰ میلیون مسافر در سال را دارند.ترمینال های ۱ و ۳ مخصوص مسافرین بین المللی هستند درحالیکه ترمینال ۱ برای مسافران درون قاره ای و مسافران منطقه خلیج فارس است.ترمینال ۱و ۳ ۸۵% ترافیک مسافرین را مدیریت میکند و ترمینال پرواز های خاص برای مسافرین با درجه بالا و مهمان های ویژه است.
بخش دوم معرفی فرودگاه بین المللی دبی را در نوشته های بعدی دنبال کنید.