اوایل ماه جولای، یک استارتاپ راکت رومانیایی به نام ARCA Space یکی از عجیبترین طراحیهای موشکی را که تا به حال دیدهایم به نمایش گذاشت. جدا از حس عجیب و غریبی که این پروژه دارد، سرمایهگذاری آن با فروش توکنهای رمزنگاری که بعداً میتواند با سنگ معدنی که از طریق استخراج سیارک به دست میآورد مبادله شود، تامین میشود. البته ساختن راکتی با این جزئیات، کار دشواری است.
باید تاکید کنیم که مفهومی که EcoRocket Heavy نام دارد، بسیار عجیب به نظر می رسد. انرژی آن از بخار تامین میشود و تقویتکنندههای مخصوصی دارد که از نظر فنی آن را پهنتر از بلندیاش میکند. چیزی که تصور یک کیک عروسی بزرگ یا احتمالاً یک آسمان خراش آرت دکو را می دهد.
به طور خلاصه، به نظر می رسد چیزی است که تنها در خواب می توان نمونه اش را دید. این طرح در جامعه فضایی، واکنش سریع و جدی را به دنبال داشت.
راکتی با ظاهر عجیب
دومیترو پوپسکو، بنیانگذار ARCA Space در مورد این نوع بازخورد گفت: “هر بار که طرحی نوآورانه را پیشنهاد میکنید، قطعاً باید انتظار چنین واکنش هایی را داشته باشید. منظورم این است که اگر خودرویی با پنج چرخ دیدید، لزوماً واکنش ها مثبت نخواهد بود.”
ARCA تجربه کمی دارد. این استاراپ تاکنون با موفقیت دو موشک نیمه قابل استفاده مجدد و با نیروی بخار را به داخل استراتوسفر پرتاب کرده است. همچنین شایان ذکر است که قراردادی توسط آژانس فضایی اروپا برای توسعه یک سیستم چتر نجات برای فضاپیمای اگزومارس این آژانس منعقد شد. با این حال، فضاپیما موفق نشد و در سال ۲۰۱۶ روی سطح مریخ سقوط کرد.
این شرکت تاریخچه بسیار رنگارنگی دارد. به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۵، تیتر یک هاوربرد با باتری شد که به نظر می رسد هرگز تحقق نیافته است. پوپسکو در سال ۲۰۱۷ در نیومکزیکو به دلیل ۱۳ فقره کلاهبرداری، پنج فقره اختلاس و یک فقره جعل دستگیر و زندانی شد. در ویدئویی که در سال ۲۰۱۸ در فیس بوک منتشر شد، پوپسکو ادعا کرد که این دستگیری نتیجه همسر سابقش و یکی از مدیران سابق هیئت مدیره ARCA است که علیه او تبانی کرده بودند. دادستان ها بعداً از اتهامات علیه او صرفنظر کردند.
پوپسکو گفت که دستگیری او، علیرغم اینکه برای او “بسیار سخت بود”، “همچنین تجربه خوبی بود”. زیرا باعث شد رویکرد خود را نسبت به موشکسازی دوباره ارزیابی کند.
EcoRocket Heavy ARCA از تعداد زیادی «ماژولهای محرکه» تشکیل میشود (در مجموع ۵۴۰ ماژول، که در چندین سطح پخش شدهاند) که پس از کنار هم قرار گرفتن، یک پشته نامناسب را تشکیل میدهند که در پایین بسیار پهن تر از بالا است. این موشک ۳۴ متر عرض دارد که چهار برابر عرض سفینه فضایی اسپیس ایکس است.
دلیل این طراحی عجیب چیست؟
این باعث صرفه جویی در پولی می شود که در غیر این صورت برای یک جرثقیل بزرگ خرج می شود.هر چه موشک بلندتر باشد، جرثقیل بزرگتر است. وقتی به سوپر هوی / استارشیپ که از این جرثقیل های بلند استفاده می کند نگاه کردیم، برای ما واضح بود که باید از این کار به هر طریقی اجتناب کرد. زیرا اجاره یا ساخت آن جرثقیل ها بسیار گران است.
پوپسکو گفت: “این کاملاً یک طراحی منحصر به فرد است که ناشی از برخی محدودیت هاست. ما در واقع اولین کسی نیستیم که این ایده را ارائه کرده ایم.” او به سازنده موشک آلمانی OTRAG اشاره کرد. این شرکت که در سال ۱۹۸۷ منحل شد، به طور مشابه استفاده از واحدهای تولید انبوه را که در چندین مرحله پخش شده بودند برای پرتاب محموله های سنگین به مدار در دهه ۱۹۷۰ پیشنهاد کرد.
این ایده در چندین سایت آزمایشی آلمانی و آفریقایی آزمایش شد و موشک ها حداقل ۱۴ بار به ارتفاعات زیر مداری رسیدند قبل از اینکه شرکت تعطیل شود. شبیهسازیها نشان میدهد که ساختار بسیار وسیع EcoRocket Heavy جریمه درگ بهطور شگفتآوری پایینی دارد.
اما همانطور که دانشمند موشکی اسکات مانلی در ویدئویی در سال ۲۰۲۰ درباره OTRAG توضیح داد، به نظر میرسید که طرحهای شرکت آلمانی “همیشه کمتر از آنچه لازم بود ظاهر میشدند” و افزود که “چالشهای فنی” قابل توجهی وجود داشت. به عنوان مثال، “خوشهبندی همه این واحدها با هم کار کندی خواهد بود. زیرا باید آنها را کاملاً در یک راستا قرار دهند.”
مراحل طراحی
OTRAG و ARCA Space قصد داشتند تا میزان هزینه ای را که برای پرتاب محموله ها به مدار هزینه می شود، کاهش دهند. اما ARCA این ایده را از این هم فراتر برد و تلاشهای خود را بر استفاده از آب به عنوان راهی برای از بین بردن موشک غولپیکر خود از زمین متمرکز کرد. منبعی که قدری ارزانتر از پیشرانههای موشک مایع یا جامد است. نام EcoRocket نشان می دهد که با توجه به محیط طراحی شده است.
دو مرحله اول EcoRocket Heavy از بخار آب گرم برای ایجاد نیروی رانش استفاده می کند. تیم به سرعت متوجه شد که بخار عملکرد قابل توجهی بدتر از سایر پیشرانه های آلاینده یا سمی دارد. پرتاب محموله های سنگین با استفاده از بخار به تنهایی کارساز نبود. این زمانی بود که تیم تصمیم گرفت فقط در مراحل بالایی از سوختهای آلاینده استفاده کند تا محموله ها به محض عبور از اتمسفر، بالابر اضافی لازم برای ورود به مدار را داشته باشند.
علاوه بر این، در تفکر پوپسکو، هنگامی که موشک از استراتوسفر عبور می کند، چه کسی به بیرون راندن آلاینده ها به فضا اهمیت می دهد؟ به طور خلاصه، EcoRocket یک ساختار عظیم است که از صدها مخزن آب گرم با چند مرحله موشک سنتی ترکیب شده است.
پوپسکو می گوید: “ما اساساً عملکرد را با کاهش هزینه و حفاظت از محیط زیست معامله کردیم، چیزی که شرکت آن را «یک تجارت منصفانه» میداند.”
جدا از معاوضه، آیا دید ARCA در واقع به موشکی میرسد که میتواند در دنیای واقعی کار کند؟ حتی اگر به یک سیارک دور دست نرسد. ARCA قول می دهد که EcoRocket Heavy آن “سنگین ترین و دارای بالاترین نیروی رانش در مقایسه با هر وسیله نقلیه دیگری باشد که تا به حال ساخته شده است.”
هزینه پروژه راکتی با طراحی عجیب
البته، همه اینها متکی به این است که این شرکت بتواند ۷۳ میلیون دلار برنامه ریزی شده را با فروش سرمایه گذاران کریپتو بر اساس ایده استخراج سیارک ها برای منابع جمع آوری کند. در غیر این صورت ساختن راکتی با طراحی مد نظر این شرکت، ممکن نیست.
ARCA قصد دارد فروش توکنهای خود را در ماه آگوست آغاز کند. در سالی که باید به دنبال فهرست بیپایانی از کلاهبرداریهایی که قربانیان را به خرید توکنها، وعده مزایای مختلف یا … بود.
این شرکت معتقد است که پرتاب یک ماموریت استخراج سیارک «در محدوده ۱۰۰ میلیون دلار» هزینه خواهد داشت که «ابتکار با ریسک بسیار بالا، اما با پاداش بالا» را خواهد داشت. این چیزی است که «سرمایهگذاران کلاسیک» را میترساند. به همین دلیل است که ARCA Space به سرمایه گذاری جمعی روی آورد. زیرا از سرمایه گذاران فردی خواسته نمی شود که “مقدار زیادی پول” هزینه کنند.
برای موفقیت در ساخت راکتی با خصوصیات ذکر شده، این شرکت باید علاقه زیادی ایجاد کند. میلیون ها پول جمع آوری کند و یک موشک گرانقیمت را به فضا بفرستند. بعد از آن یک سیارک غنی از منابع پیدا کند، منابع گرانبهای آن را استخراج و با خیال راحت غنایم را بازگرداند. این حتی به پیچیدگیهای حقوق بینالملل فضایی اشاره نمیکند که میتواند این گونه پیگیریها را حتی قبل از اینکه از زمین خارج شود، تضعیف کند.